ความผิดหวัง

ชีวิตไม่มีอะไรได้มา
แล้วไม่เสียอะไรไป
เราต้องยอม
สูญเสียบ้าง

คนเราจะขึ้นสูงได้
ก็ต้องย่อให้ต่ำสุดเสียก่อน

ใครบางคนเคยบอกไว้ในวันที่ชีวิตพลิกผัน
ทำอะไรแล้วไม่ได้ดั่งใจคาดหวัง
เพราะตั้งเป้าหมายไว้สูง
และคิดไว้เสมอว่าชีวิตต้องเป็นไปให้ได้ตามนั้น

เมื่อพลาดผิดหวังก็ได้แต่หัวชนฝา
ยึดมั่นถือมั่นว่าทำไมไม่เป็นอย่างนั้น
ทำไมไม่เป็นอย่างนี้
ได้แต่โกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยง
คิดแต่เพียงว่าทำดีแล้วทำไมไม่ได้ดี
ทำเต็มที่แล้วทำไมต้องเป็นเราที่ล้มเหลว
เฝ้าแต่คิดๆๆๆกับสิ่งที่ผ่านพ้นมา
พยายามไม่ยอมรับความจริง
และไม่อยากทำอะไรอีกต่อไปแล้ว
กลายเป็นคนที่คอยแต่ตอกย้ำตัวเองว่า "ทำไม"
"เพราะอะไร" "ไม่เข้าใจ"
จมอยู่กับความไม่เข้าใจตลอดเวลา
เป็นคนบ้าที่แบกความทุกข์อยู่ทุกข์อยู่ทุกขณะจิต
ไม่มีความสุขกับทุกๆ วันที่ตื่นขึ้นมาแล้วหายใจ

จนวันเวลาผ่านไป ทำให้ฉุกคิดขึ้นมาได้ว่า
หากเรายังอมทุกข์อยู่อย่างนั้น
ชีวิตก็จะดูดซับเอาแต่สิ่งแย่ๆ เข้าตัว
หากไม่ยอมเปลี่ยนแปลงความคิดและทัศนคติที่มีอยู่
อะไรๆ คงเลวร้ายหนักเข้าไปกว่าเดิมอีก