วันจันทร์ที่ 27 ตุลาคม พ.ศ. 2551

ความรักเหมือนการปลูกต้นไม้


ความรักเหมือนการปลูกต้นไม้คุณเชื่อมัย
เริ่มต้นรัก/คือเจอต้นไม้ที่เราชอบ
ปลูกต้นไม้ฝังมันลงในดิน/ดินๆดีสักถุง
เริ่มหาปุ๋ยดีๆๆ/เริ่มเอาอกเอาใจซึ่งกันและกัน
คอยรดน้ำ พรวดดินอย่างสม่ำเสมอ
อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข+++++
แล้วอยู่มาวันหนึ่งคุณลืมเอาใจใส่มัน/ลืมใส่ปุ๋ย/รดน้ำพรวดดิน
และวันนั้นมันก็เริ่มขาดความสดชื่ด/ขาดปุ๋ยพอมีชีวิตอยู่ได้
วันต่อมาใบไม้เริ่มเหี่ยวลงทีละใบ>>>ตลอดจนลำต้นเริ่มจะพยุ่งตัวไม่ไหวแล้ว
วันต่อมาใบไม้สีเขียวเปลี่ยนกลายเป็นสีน้ำตาล
วันต่อมาใบไม้ของมันก็หลุดล่วงเหลือแต่ลำต้นรอเวลาที่จะล้มลงในที่สุด


..........ต้นไม้ต้นหนึ่ง............
การเติบโตเจริญงอกงาม
มีปัจจัยหลายอย่าง
พื้นดินที่สมบูรณ์
แหล่งน้ำตามธรรมชาติ
สภาพสิ่งแวดล้อมที่สำคัญ
ถ้าเมื่อใดขาดปัจจัยสิ่งใดสิ่งหนึ่งแล้ว
ต้นไม้ต้นนั้นก็ขาดสมดุลตามธรรมชาติที่ควรจะเป็น
และในที่สุด...>>>>>> มันก็ตายตามกาลเวลา

วันเสาร์ที่ 25 ตุลาคม พ.ศ. 2551

สู้เพื่ออะไร


เลือกอยู่อย่างสงบสุข........ดีกว่า

คุณจะสู้....มั่นใจแล้วหรือ...ขอถามหน่อย?
........ ว่ามีแรงมากพอ...........
เพราะ.....ถ้าคุณหมดแรงในวันใด
เมื่อนั้น>>>>>ตัวคุณเองนั่นแหละ
จะถูกเขาเหยีบย่ำ ซ้ำเติม ตอกย้ำ

ถ้ารู้จักพอ


ความต้องการของมนุษย์ไม่มีที่สิ้นสุด
ตราบใด.......ยังไม่สิ้นลมหายใจ
ความต้องการ....ของมนุษย์มาคู่กับ
ความทุกข์กาย...........และใจ

ถ้ารู้จักพอใจในสิ่งที่มีอยู่ คุณคงไม่เหนื่อยขนาดนี้
ทั้งกายและใจ.....เห็นด้วยมัย?????

บางเบา


ปลดปล่อยมันบ้างก็ดีน่ะ
อะไรก็เกิดขึ้นได้โดยที่เรา
ไม่รู้ล่วงหน้า
แต่จงมั่นใจและ
ใช้สติคิดแล้วมันจะผ่านไปได้เอง

วันศุกร์ที่ 24 ตุลาคม พ.ศ. 2551

มั่นใจ

อย่า! แข่งถ้ายังไม่มั่นใจสู้
อย่า! กลัวที่จะลงแข่ง
อย่า! หยุด ท้อแท้ได้ในบ้าง
ถ้าคุณยังไม่ชนะ

เหนื่อยนักหยุดพักก่อน

ถ้าเหนื่อยนักหยุดพักก่อน
จะรับเดิน...วิ่งไปทำไม
คุณอาจสะดุดขาตัวเองล้มได้
และคุณเองจะเสียเวลากับมัน
ที่จะต้องก้าวเดินช้ากว่าใครๆๆ

วันจันทร์ที่ 20 ตุลาคม พ.ศ. 2551

รักคือ

รักต้องการอยู่ด้วยกัน
รักคือการให้
รักคือการเสียสละ
รักคือการให้อภัย
รักคือทุกๆสิ่ง
รักคือพลัง
รักคือห่วงหา
รักคือคิดถึง
รักคือมองคนที่รักมีความสุข
รักคือการยอมทำทุกสิ่ง
รักคือรักหาเหตุผลไม่ได้

ชีวิต

ชีวิตคนเราก็แปลกน่ะ
มีทั้งสุขและทุกข์
คละเคล้ากันไป...ขึ้นอยู่ว่า
คุณรักษาความสุขและความทุกข์
ให้คงอยู่นานๆกับคุณแค่ไหน

พรุ่งนี้ต้องก้าวเดิน

ตราบใดที่พระอาทิตย์ยังขึ้นทุกเช้าวันใหม่
สิ่งมีชีวิตทุกชีวิตยังมีลมหาย.....
ฉะนั้นทุกนาทียังต้องมีการแข่งขัน
ทุกนาทียังคงต้องก้าวเดินต่อไป

บทรัก

เมื่อความรักมาทักทายและในเวลาเดียวกันมันก็จากไป
มันไม่กลับมาแล้ว.....แต่ก็เป็นประสบการณ์อีกครั้งหนึ่ง
สอนให้เรารู้ว่า.....รักเป็นสิ่งทีสวยงามตามธรรมชาติ
รักเมื่อรู้สึกว่ารัก.....รักเมื่อเราไม่รู้ว่ารักตอนไหน
เมื่อรักเดินจากไป>>>>ไม่มีวันหวนกลับมาอีก
และฉันจะไม่รักใครอีกแล้ว....จำให้มันฝังใจ
จำให้มันลึกสุดใจ....และใจฉันกำลังเริ่มเย็นชา
ต่อไปเรื่อยๆ.....และจะไม่มีวันรักใคร
หัวใจฉันด้านชาและเย็นเยือนขึ้นมาอีกครั้ง

วันเสาร์ที่ 18 ตุลาคม พ.ศ. 2551

พิษรัก2

ไม่รู้จะทำยังไง หาทางออกไม่เจอ
ได้มองๆๆๆ ดูอิจฉาเขาจูงมือกัน
อิจฉาเขาหอมแก้มกัน
สงสารตัวเองจับใจ
รักคนมีเจ้าของทำไมมันปวดใจจัง

พิษรัก1

ปวดใจจัง เมื่อไรจะหาย
ใครช่วยบอกวิธีรักษาใจ
ตอนนี้รู้สึกเงียบเหงาในหัวใจ
เหนื่อยจังเลย

พิษรัก

เมื่อความรักลอยไปไกลแสนไกล
ไม่มีวันหวนกลับมา
เป็นได้แค่รักสำรอง
ไม่รู้ว่าจะถูกทิ้งเมื่อไร

วันจันทร์ที่ 13 ตุลาคม พ.ศ. 2551

18 ข้อคิด... จากผู้มีประสบการณ์รัก

18 ข้อคิด... จากผู้มีประสบการณ์รัก
ในโลกใบเนี่ย.. ไม่มีใครที่เหมือนกันเลย... ฉะนั้นความต่างจึงไม่ใช่ เหตุผล ที่ทำให้คนเรารักกันไม่ได้

ถ้าคุณคิดว่าคุณรักจริง... ลองทำดูซิครับ
1."บอกรัก" กับคนที่คุณรัก ด้วยความพยายามที่เหมาะสม และด้วยความเป็นตัวของคุณเอง
2."ความรัก" คือ ความห่วงใย เอาใจใส่ อาจเป็นความลุ่มหลงนิดๆ ที่ต้องการการตอบรับและกลับคืนมาหาคุณ ไม่แปลกหรอก ถ้าจะคลั่งรัก ใครกันบ้างที่คิดว่าคุณหาคนคนนั้นของคุณเจอแล้ว
3. สิ่งน่าเศร้าอย่างหนึ่งของชีวิต คือการค้นพบคนที่มีความหมายกับชีวิตคุณมาก แต่ไม่ได้ถูกกำหนดมาเพื่อคู่กันกับคุณ แต่...คุณจงยินดีกับตัวคุณเองที่ปล่อยเขาผ่านพ้นไปจากหัวใจคุณได้ จงยินดีในความกล้าหาญสำหรับการยอมรับความจริงในข้อนี้ที่คุณทำมันได้ แต่มันก็ไม่ใช่การหลอกตัวเองเองหรอก ถ้าคุณจะยังรักคนที่มีเจ้าของแล้ว หากว่าเขาคนนั้นเป็นคนดีจริงๆสำหรับทุกๆคน ไม่ใช่ดีจริงๆแค่กับ "คุณ" เพียงคนเดียว
4.เมื่อประตูแห่งความสุขบานหนึ่งถูกปิด ขอคุณจงกล้าที่จะเดินจากมันไป เพื่อค้นหาประตูแห่งความสุขบานอื่นๆที่ยังเปิดรอคุณอยู่ ด้วยหัวใจของตัวคุณเอง
5.เพื่อนที่ดีที่สุดคือ คนที่สามารถพูดภาษาใจเดียวกันกับคุณได้ แม้ว่าคุณอาจต้องต่อยตีหรือทะเลาะกับเค้าบ้างในบางคราว หรืออาจจะทุกๆวันของชีวิตคุณ
6.เป็นความจริงที่เราไม่รู้เลยว่าเรามีอะไรอยู่จนกระทั่งสูญเสียมันไป และก็จริงอีกเช่นกัน ที่เราไม่รู้ว่าเราพลาดอะไรไปบ้างจนกระทั่งผลของสิ่งนั้นมาถึง จง "อย่าลืม" ให้อภัยตัวคุณเองสำหรับทุกความผิดพลาดในชีวิต และจงยอมรับผลของมันด้วยหัวใจของคุณ ความผิดพลาดอภัยได้เสมอสำหรับผู้ที่มองเห็นมัน แต่ไม่ใช่สำหรับทุกๆคน
7."อย่า" มอบความรัก (ชีวิต) ทั้งหมดให้กับใครสักคน แม้ว่าเขาจะรักคุณมากก็ตาม จงเหลือความรักส่วนหนึ่งไว้กับตัวคุณเอง เพื่อให้มันเติบโตและงอกงามเพิ่มขึ้นทุกวันๆในหัวใจของคุณ
8."อย่า" บังคับให้ใครพูดในสิ่งที่เขาไม่อยากพูด เช่นคำว่า "รัก" (หรือ "ปฏิเสธ") และอย่าปิดหัวใจคุณด้วยการไม่รับรู้คำว่า "รัก" จากคนที่รักคุณสุดหัวใจ
9.จง "บอกลา" กับความพยายาม (รัก) ที่ท้อแท้และสิ้นหวัง แต่อย่าทำใจให้ "เลิกรัก" คนที่คุณยังคงรัก "ความรัก" ดีเสมอสำหรับหัวใจของคนที่เห็นค่าของมัน ซึ่งไม่ใช่กับทุกๆคน
10.ความรักยังคงมาเยือนเสมอสำหรับผู้ที่มีความหวังและมีความศรัทธาในหัวใจ
11.อย่ามองคนจาก "คำพูด" เพราะนั่นอาจเป็นการแสดงที่หลอกลวง แต่จงมองคนที่เปลือกของหัวใจ เพราะภาพลักษณ์ภายนอกมันไม่จีรังยั่งยืน
12.เราอาจประทับใจใครๆได้ในเวลาเพียงชั่ววินาที แต่การค้นหาใครสักคนที่มีหัวใจตรงกันกับคุณ อาจใช้เวลาเกือบทั้งชีวิต และคุณก็อาจ "ลืม" คนๆนั้นได้ในชั่วเศษเสี้ยวของหัวใจ ถ้าคุณพบว่าเขาไม่ใช่คนของคุณ
13.ขอให้คุณจงเป็นคนที่อ่อนหวานและน่ารักสำหรับทุกบททดสอบของชีวิต ขอความกล้าหาญและเข้มแข็งจงมีอยู่สำหรับทุกเส้นทางชีวิตที่คุณได้เลือกแล้วสำหรับความเป็นตัวของคุณเอง
14.หากการใส่ใจใครๆเป็นสิ่งที่ทำให้คุณต้องเจ็บปวด คุณก็เลิกเสียเถอะสำหรับการทำสิ่งที่ถูกใจสำหรับทุกๆคน จงใส่ใจในตัวของคุณเองตามสิทธิที่คุณมี ตามหน้าที่ที่คุณทำได้ ซึ่งมันไม่จำเป็นว่าต้องดีที่สุด ถูกต้องที่สุดสำหรับทุกคน
15.จุดเริ่มต้นของคำว่า "รัก" อยู่ที่การให้อิสระกับตัวคุณเอง ในการสะท้อนภาพจริงของตัวคุณให้ปรากฏแก่คนที่คุณรัก แต่ก็อย่าให้ภาพของเขาเปลี่ยนแปลงความเป็นตัวคุณได้
16.คนที่มีความสุขที่สุดคือ คนที่สามารถทำสิ่งที่เรามีให้ดีที่สุดสำหรับตัวเราเองด้วยใจที่เป็นธรรม ไม่ใช่ทำสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับทุกๆคน
17.หากคุณยังคงรู้สึกทุกข์ ขอจงเปิดใจของคุณเองก้าวกลับสู่อดีตที่ผ่านมา เพื่อแก้ไขความรู้สึกที่ติดค้างในใจนั้น ขอจงกล้าที่จะเผชิญหน้ากับความผิดพลาดและความปวดใจที่มันได้เคยผ่านเข้ามาในชีวิตคุณ
18.คุณร้องไห้ยามคุณเกิด ดังนั้นจงมีชีวิตอยู่อย่างคนที่หัวเราะและยิ้มได้กับทุกวันของชีวิต สำหรับการเลือกเกิดไม่ได้ จงทำมันให้มีความสุข และมีค่าที่สุดสำหรับตัวของคุณเอง มิใช่เพียงเพื่อผู้อื่นเท่านั้น และมิใช่อยู่เพียงเพื่อรอให้วันนั้นให้มันมาถึงคุณ

วันอาทิตย์ที่ 12 ตุลาคม พ.ศ. 2551

เงียบเหงา

หัวใจเงียบเหงาเหลือเกิน
เขาไม่อยู่แล้ว.......
มันเป็นแค่รักจอมปลอม
มันเป็นแค่อารมณ์หนึ่งที่ไม่จีรังยาวนาน

จินตนาการ


-ขอบคุณโลกที่สร้างสิ่งสวยงาม-

วันพฤหัสบดีที่ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2551

สบายตา

ดวงใจ

สิ่งมีค่า...ที่แท้จริงไม่ได้อยู่ที่...การที่เรามองเห็น...หากแต่อยู่ที่...
สิ่งที่เรา...มองไม่เห็น
ความรัก...ที่แท้จริง
ไม่ได้อยู่ที่...เราได้ทำอะไร...แล้วมีคน..รับรู้...
หากแต่อยู่ที่..สิ่งที่เรา..กระทำ..แล้วไม่มีใครรับรู้
ความรัก บางครั้งไม่จำเป็นต้องพูดพร่ำเพรื่อ
หากแต่อยู่ที่...การกระทำ...ซึ่งเรา..อาจรับรู้..ด้วยความรู้สึกที่หัวใจสองดวง

วันอาทิตย์ที่ 5 ตุลาคม พ.ศ. 2551

อยากรู้จัง


คิดถึงจัง
คิดถึงบ่อยๆ
คิดถึงอีกแล้ว
คิดถึงหรือเปล่าหนอ (เขา)

หัวใจยิ้มได้


หัวใจยิ้มได้
อีกครั้งแล้ว นั่งอมยิ้มอยู่คนเดียว
จนเพื่อนแอบมอง นี่คงบ้าไปแล้ว(ไม่มีใครรู้อิอิ)
มีความสุขจัง ใครจะว่าก้อว่าไปก้อบ้าแล้วจะทำมัย

สตอรี่รัก


อุ่นใจรัก เมื่อรู้สึกว่า ถูกรัก
อุ่นใจรัก เมื่อรู้สึกว่า เขาอยู่ใกล้
อุ่นใจรัก เมื่อรู้สึกว่า มีเขาเพิ่มอีก
อุ่นใจรัก เมื่อรู้สึกว่า มีเขาและก้อเขาเพิ่มขึ้น

สตอรี่หัวใจ

ขออยู่เงียบๆ สักพัก
กลับมาที่เก่า ทบทวนเรื่องราว
ต่างๆ แล้วพรุ่งนี้เริ่มต้นก้าวใหม่ อีกครั้ง

พักตรงนี้ก่อน

ว่าไงจ๊ะ หายไปไหนมาค่ะ
หัวใจของฉัน กลับมาแล้ว
ไปเที่ยวไหนมา ก้อแค่แวะ
ไปเจอพูดคุยกับหัวใจอีกดวงหนึ่ง
ซึ่งรู้สึกตรงกันเท่านั้นเอง
ก้อกลับมาแล้วไง
เหนื่อยไหม ก้อนิดหน่อย
พักตรงนี้ก่อนน่ะ

โปรดทราบ

ตามล่าหาหัวใจ
หาเจอแล้วหัวใจของฉัน
มันไม่ได้หายไปไหนไกลเลย
มันอยู่ใกล้ๆๆนี้เอง
และตอนนี้ มันกลับมาอยู่ที่เดิมแล้ว

แวะมา


ความเอย ความรัก
วันนี้เป็นยังบ้าง หัวใจของเธอ
สบายดีมัยเอ๋ย